ჩვენ გვიყვარს და გვედარდება ადამიანები, როლებიც გვტკენენ
ჩვენ ვტკენთ ადამიანებს, რომლებსაც ვუყვარვართ და ვედარდებით
ალბათ იმიტომ რომ
ვინც გიყვარს, იმასთან ის ხარ, ვინც ხარ
და
ჩვენ ძალიან იშვიათად ვართ კარგები
ხოლო როცა კარგები ვართ
მაინც მოგვეძებნება საქციელები
რომლებითაც ვტკენთ მათ, ვინც გვიყვარს.
მე არ მჯერა სიტყვის "მიყვარხარ"
და არასოდეს არ მითქვამს
პირველის გარდა, რომელიც უკანასკნელი გახდა.
მე თქვენ არასოდეს არ გეტყვით რომ "მიყვარხარ"
იმიტომ რომ
სისულელეა
სასაცილოა
და
ყალბად ჟღერს
(ყოველშემთხვევაში, ჩემგან).
მე შეიძლება მიყვარდეს ბალახში წოლა, ხეზე ჯდომა,
დახუჭულ თვალებში შემოპარული მზე...
ადამიანები, უბრალოდ, ვეგუებით ერთმანეთს
როგორც გასაღები და კლიტე
სიყვარულის სახელით
ალბათ იმიტომ რომ
გავართლოთ, რატომ ვართ ადამიანებთან
რომლებიც
გვტკენენ
თუნდაც უნებურად
თუნდაც ხანდახან
თუნდაც სინანულით და მონანიებით
და
თუნდაც თვლიდნენ რომ ჭრილობიდან ჩიქრია ამოსაღები
ადგილობრივი ანესთეზიის გარეშე
ჩვენ მაინც არ გავრბივართ
ვრჩებით
და როცა ვერ ვხვდებით, რატომ ვრჩებით
სიყვარულის სახელით ვამართლებთ
საკუთარ თვალებში
რომლებშიც მზეეები დადიან მაშინ
როცა მასთან ვართ,
ვინც გვტკენს
ხოლმე
ხანდახან
და
ნებ-უნებურად.
No comments:
Post a Comment