მაშინ ის ვუპასუხე, რაც ჩემს ჰობებში ყველაზე ბანალური იყო
აბა იმას ხომ არ ვუპასუხებდი, ემოციების და მოგონებების შეგროვებაა თქო
იმიტომ რომ
მოხუცი რომ/თუ გავხდები და წითელი კვერცხების შესაღებად მივუჯდები გამურულ ქვაბს,
შემთხვევით მოხეტებული უცხო ხალხისთვის რამე ხომ უნდა მქონდეს მოსაყოლი
თუნდაც ის, როგორ დავდიოდი და როგორ მოვიარე საქართველო ახალგაზრდობაში,
რა გადამხდა, რა არ გადამხდა
და...
რაშუაში იყო ახლა ეს...
როცა სულ მარტო დავრჩები, ფიცრებისგან აგებულ ფიცრულში
ხომ უნდა მქონდეს რამე
რის გამოც გავიღიმებ
კაი ხო
თუ არ გავიღიმებ, ის მაინც ხომ მეცოდინება, რომ
აი იმ სასახლეში 213213 ადამიანთან ერთად მცხოვრებ ადამიანზე მეტი მაქვს მოსაყოლი.
ჩემი ემოციები ჩემი სიმდიდრე...
რაღაც ნამეტანი ბევრი ფული მაქვს ამ ბოლო დროს
თან შავი
ვისესხებ ოქროს, პროცენტებით დაბრუნების გარანტიით.
მე აღარ მაქვს, გამომელია, და ჩემს ბანკს ჯერ არ მოუჭრია ახლები, ბოდიში.
No comments:
Post a Comment