ორმაგი დღე.....

გუშინ 25 კმ მივლია ფეხით, აქდან უმეტესობა სიცხეში, თაკარა მზის გულზე....
და დღეს პატიოსნად, 12-დან 4 საატამდე დავბოდიალობდი თბილისში... მგონი ყველაზე მარტივი უბანი შემხვდა, იმიტომ რომ მთაწმინდაზე გავედი მარჯანიშვილიდან და მაინც ყველაზე ადრე მე მივედი.... მერე მოვედი, და აშკარად მეძინებოდა.... 3 საათი მეძინა ფეხგაუნძრევლად...
ჰხოდა სანამ დავიძინებდი, გამოჩნდაქ შანსი რომ ვიარო ლაბში და რამეები ვისწავლო...
თუ გინდაო სექტემბრიდანო.... მარა თუ არ გინდა არაა პრობლემაო... მეთქი როგორ არ მინდა... მარა.... მანდ რო ვიარო პახოდებში როგორღა წავიდე შაბათკვირა? ფულს არ მომცემენ ჩემები, შანსი არაა, ასე კი იოლია, რასაც ვიღებ,იმასვე ვხარჯავ გართობაში.... მომენტ პთავარი პრიორიტეტი ლაბ-ია.... აუ დავიბენი :((((((( რაღა მაინცადამაინც ახლა... :(((( რა ვქნა :(((((((
იქნებ ვიმუშაო ეს ერთი თვე და მერე ვთქვა რომ ძნელია.... მომენტ კია ძნელი მაგრამ შაბათ-კვირის სიამოვნება ჯაბნის.......
მოკლედ
მაგარ შარში გავეხვიე......
და
არსაიდან ხმა, არსით ძახილიო....
თუ როგორცაა.....
თან ახლა ისე მცხელა სუ დავიკიდებ ამასაც და პახოდებსაც და წავალ ვაბშე აქედაან :(((((((