July 25, 2008

წერილი წავიღე კინაღამ.....

აჰმ... დილას კინაღამ წერილი წავიღე იქეთ ნაპირზე...
ჩვეულებრივ ავდექი, კომპს თითი მივაჭირე,აბაზანაში გავედი წყალი მოვუშვი და..... ირგვლივ ყველაფერი დატრიალდა, შენელებული კადრივით ვმოძრაობდი, ძალიან მძიმე გახდა სხეული, თავი ხმაურობდა და თვალებიდან გაურკვეველი ორნამენტები ჩანდა.... ვიდექი და ძალიან ვცდილობდი თვალები გამეხილა და სარკეში ჩემი თავი დამენახა. მარტო ვიყავი და მეთქი სანამ მე სასწრაფოს ავუხსნი რა მჭირს, ფეხს გავფშეკ და ზვიოს გადავურეკავ, გამოიძახოს... კარისკენ დავიძარი მობილას მოსაძებნად მერე არაფერი მახსოვს ,აზრზე რომ მოვედი შემოსასვლელში ვიჯექი, პირდაპირ ფეხსაცმელებზე.... წავფორთხდი ლოგინისკენ და 5-ოდე წუთში გამიარა....... მერე ვიფიქრე არ წავალ თქო, მარა სახლში მარტო ვიყავი და მეთქი, კიდევ ცუდად რომ გავხდე ჯობია ხალხში დამემართოს : )))))))
არასოდეს არ შემშინებია არც ერთი ავადმყოფობის, არადა საკმაოდ სერიოზული რამეები მაქვს გადატანილი.... დილას ისე შემეშინდა.... თან ვერ მივხვდი რა მჭირდა.... ვიდექი დებილივით და ვერ ვაზროვნებდი რა უნდა მექნა :)))))) საღ გონებაზე რომ მოვედი, ვიფიქრე რომ ალბათ წნევის ცვალებადობა და უცებ ლოგინიდან ადგომის ეფექტი.......
ისე რა საინტერესოა, რწარაც მონაკვეთი რომ არ გახსოვს... კრუტაკრუტაკრუტატუტა
ჰხოდა მერე კიდევ საკურიეროდ წავედი და ისარაქვია, სად არ გადააწყდები ფორუმელებს... მარა ყველაზე მეტად ის გამიკვირდა რომ რომელიღაცას, სახელი არ მაქხსოვს, ენკას არსებობა გაუგონია და მისი ნაცნობიც თამაშობს ენფერნალებში, თუ სწორად მახსოვს.... წიპა მონათესავე სულები გაიჩითნენ.....
ცოტა ხანი ერთად ვიბოდიალეთ მერე მე ჩემი გზით წავედი, კონვერტები მივაკონვერტე და სახლში ვიყავი უკვე 4-ზე :ჩუპს:
მარა ასეთი ადვილი ნამდვილად არ იქნება ის ორშაბათი....

2 comments:

Anonymous said...

სიცხის ბრალია, dear, და წნევის მაგისგან, არ ინერვიულო ტყუილად.

Jenny said...

wow, kruta!!! iqneb inaplanewanelebi movidnen da sanam gatishuli iyavi inplantanti chagimontajes :O

:jump: