June 12, 2008

მაღლივის ხიდის ზღაპარი


ჩემი მაღლივის ხიდი... ნუ,რაღა ჩემი,ყველასია ეს ხიდი,მაგრამ მე მიყვარს ძალიან.დღესაც ვიგრძენი რომ სუფთა ჰაერზე რომ არ გავსულიყავი,გავაფრენდი, ჩავიჯაჯე რამე,რაც ხელში მომხვდა, სიგარეტი ვიყიდე და ნაბიჯ-ნაბიჯ გავუყევი გზას მაღლივამდე... კიბე გაუკეთებიათ კორპუსის გვერდით, მაგარია,ახლა კისრის მოტეხვის საშიშროების გარეშე შემეძლება მოკლეზე სიარული. ხეივანში არ შევისეირნე,მაინც ბინდდებოდა და ოთხფეხა ძაღლების შემეშინდა, პირდაპირ ხიდზე გადავედი. ვიღაცეები დამხვდნენ,მაგრამ გული არ გავიტეხე, ხიდი გრძელია თქო და მოშორებით გადავეყუდე მოაჯირზე. ქარი იყო როგორც ყოველთვის, ძლივს მოვუკიდე და ჩუპა-ჩუპსთან და ბოლთან ერთად 15-ოდე წუთი ვუყურებდი იქაურობას.ლამაზი ხეობაა მომენტ, საქართველოს პატარა მოდელთან ასოცირდება, ალბათ თავისი პაწუწუნა გორაკების გამო : )))
უცებ "ლოკაცია"-ს მოვკარი ყური და მექანიკურად მივიხედე, ვიღაც ორი ბიჭი მოსეირნობს დაერთი ეუბნება მეორეს---"აქ ადრე ბევრი ლოკაციები იყო, აი იქ,კოცონი იყო ანთებული დაკარავი იდგა : ))) ფერიას სახლი იგულისხმა. ისსსსე მაინტერესებდა რომელი გუნდიდან იყო მაგრამ აღარ დავუძახე, ეს მეტიჩარა ვინღააო,იფიქრებდა.
წამოვბოდიალდი მერე უკან.

No comments: