სხვადასხვანაირი არსებობს, მაგრამ ორი ტკივილი მტკივა ხოლემ ყველაზე მეტად. ერთი მენსის, მეორე თირკმლის შეტევა რომ მქონდა.
სამაგიეროდ საოცრად ვმშვიდდები როცა ტკივილი ქრება და ამქვეყნად ყველაფერი ძალიან კარგად და ვარდისფრად მეჩვენება. ისეთი რადიკალური განსხვავებაა რამდენიმესაათის წინანდელ და ტკივილისგავლის შემდგომ მეს შორის, რომ მეთვითონ მიკვირს ხოლმე.......
ოდა ეს ალბათ მშობიარობის რეპეტიციაა ზოგადად ქალის ორგანიზმში, წიპა, ძალიან რომ არ გაფრიკო მაგ დროს. მარა ამაზე 10-ჯერ მეტი, ომგომგ : (((((
თირკმლის შეტევა კი რამდენიმე წლის წინ მქონდა. მტკიოდა წელი, უკანა მხარე, მარცხნივ. ერთადერთი რაც მახსოვს იყო ის რომ თვალები მქონდა დახუჭული ძალიან, არ ვახელდი, სიბნელეში ნაკლებად მტკიოდა თითქოს, და ხელები მქონდა დამუშტული, ტკივილის დასაჭერად. ვიწექი გაუნძრევლად და ველოდებოდი როდის დასრულდებოდა ეს კოშმარი. ზეუმწეო ვიყავი, ვერ "ვიჭერდი" ტკივილს. ანუ ,მუცელი ან თავი როცა გტკივა, მოიკუნტები, თავზე ხელს წაივლებ, ამ დროს კიდე დაუცველი ხარ და პირდაპირ გიტევს და ვერც მოჭყუნავ, ვერც დააშინებ და მთელი ძალაუფლება აქვს შენზე. ჰაერსაც ვერ ვისუნთქავდი ბოლომდე, უფრო მეტად მტკიოდა... საბედნიეროდ მეტი აღარ შემომიტევს :თან:
პ.ს. ჩემი კნუწიკი მოვინახულე, ვიღაცასაც მოუნახულებია, კორმი დაუტოვებია, კიდევ აივნიდან დავინახე, ვიღაც მოფარფატე მოხუცი ბებო ნახევარი საათი როგორ ეძებდა ჩანთაში რამეს, რომ ეჭმია და რაღაცნაირად გული გამითბა....... მარა მაინც ტირის, მარტოა და ალბათ დედიკოს ეძახის : (
პ.პ.ს. პოსტი შთაგონებულია მევიოლინეს და სვითის მიერ :მო:
2 comments:
ეემმმ ეხლა დავფიქრდი და მენსტრუაციის გარდა ტკივილი არ მიგრძვნია, რამე ისეთი კედლებზე რომ გაწყებინებს სირბილს
მე რატო? :user:
Post a Comment