რა სამწუხაროა, რომ...

ვერ ვირგებ და ვიხდენ ლამაზ, ქალურ სამკაულებს.
ბეჭდებს.
ზოგადად კაბებს, თუ სადა სტილი არაა თანაც ჯინსი.
წითელ პომადას.
ძირში მაქვს დაჭრილი ფრჩხილები.
ვერ დავდივარ მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით.

არადა განა მინდა, უბრალოდ ნერვი მეშლება რომ ვერ ვირგებ.

მაგრამ ერთადერთი რაზეც გული მწყდება ისაა, რომ ნაზ, ჰაეროვან ტანსაცმელს ვერ ჩავიცმევ, უბრალოდ, ძალიან სასაცილო ვიქნები

მთელი ეს ტირადა იმიტომ ,რომ დღეს შევეცადე ჩექმა მეყიდა, რომ არც მაღალქუსლიანი ყოფილიყო, არც ჯაან ტაკოი გაპრუწული დეტალები ქონოდა, არც ტრაქტორიხა ძირზე და თან თბილიც ყოფილიყო.
ჰხომდა ვაგზლის ბაზრობა რომ მოვაბოდიალე, მერე პასაჟში შევაბოდიალე, და იგივე საქონელი იყო ორმაგი ფასით მხოლოდ, ძალიან ძალიან ნერვზე ათხრილმა ვიყიდე ერთადერთი სადა და ასეთუისე მისაღები დიზაინის ჩექმა, სავარაუდოდ ერთ ზომით დიდი, იმიტომ რომ "პადიომი" თუ რაღაც ჯანდაბა მაქვს მაღალი და ვერ მომერგო ჩემი ზომა ვეეეეერაფერი
მოკლედ, თუ ოდესმე კიდევ დავუჯერე დედაჩემს და "ამხელა ქალი ხარ ჩექმა ხომ გინდა" პრინციპს მივყევი, შევიკერავ!!!!!!!!!!!!!!!

ბლია, დავიკიდებ ახლა ყველაფერს, გავალ, ვიყიდი დუტს, კეტები ორი წყვილი ისედაც მაქვს, მესამესაც ვიკიდი, კიდევ ერთ წყვილ ჯინსებს დავიმატებ, რამე "ჯანდაბა" უზარმაზარ ჩანთას ვიყიდი და ვიბოდიალებ ბომჟივით
ვერ ვიტან ასეთ ჩემს თააავს ჩექმებით, პალტოთი და შავი ჩანთით


როდის მოვა ზაფხული, გავფერადდე